 Wysłany: Sob 10:47, 01 Kwi 2006 Temat postu: |
|
| "uwierz"
Tak najtrudniej jest chłodem twym znieczulić się mówić duszy że bez Ciebie wzleci też wierzyć ze uda sie w innych dłoniach zgasić lęk Budzisz to co we mnie jest najpiękniejsze wciąż Ciemnej strony twej chce nauczyć się bo bez Ciebie mnie jest coraz mniej Prosze uwierz w nas zanim zwątpisz w świat Porsze uwierz w nas nim coś zniszczy czas prosze uwierz w nas zanim zgasne ja ocal to co nam przytrafiło się Poddać się najłatwiej jest ale nie powtórzy się żaden dzień żaden gest zkąd ten dystans wiem podziel smutkiem się on jest moim też bo bez Ciebie mnie jest coraz mniej prosze uwierz w nas zanim zwątpisz w świat prosze uwierz w nas nim coś zniszczy nas prosze uwierz w nas zanim zgasne ja ocal to co nam przytrafiło się prosze uwierz w nas zanim zwątpisz w świat prosze uwierz w nas nim coś zniszczy świat prosze uwierz w nas zanim zgasne ja ocal to co nam przytrafiło się |
|
| Wysłany: Czw 17:57, 30 Mar 2006 Temat postu: |
|
| "Zwykła historia"
Zwykła to historia, bo wiele takich znam Jedna z tych, co każdy z nas przeżył chociaż raz Rano czy wieczorem nie ważne, gdzie i jak Ważne, że to zdarza się raz na jakiś czas Nagle staje świat, byś zobaczył, że Wszystko co zdobyłeś ledwie błyskiem jest Nagle staje świat, byś poczuł, że Można w życiu stracić każdą jedną rzecz, każdą jedną rzecz Choćbyś miał już wszystko, czas zabierze szybko Bez miłości nie masz nic, prócz miłości nie zostaje nic Choć ją ukryć chciałeś, kiedy świat przestaje Miłość jest jak ślady stóp, byś wrócić mógł Choćbyś miał już wszystko, czas zabierze szybko Tylko miłość Cię ochroni, nie wypuszczaj z rąk jej dłoni Choć ją ukryć chciałeś, kiedy świat przestaje Miłość jest jak ślady stóp na jednej z Twych dróg Zwykła to historia, bo wiele takich znam Każdy z nas przeżyje ją kiedy przyjdzie czas Budujemy wieżę wysokie aż do chmur Z czasem już nie widać nic kiedy spojrzysz w dół Wtedy stanie świat, by zobaczył, że Wszystko co zdobyłeś ledwie błyskiem jest Wtedy wstaje świat, byś poczuł, że Można w życiu stracić każdą jedną rzecz, każdą jedną rzecz. Choćbyś miał już wszystko, czas zabierze szybko Bez miłości nie masz nic, prócz miłości nie zostaje nic Choć ją ukryć chciałeś, kiedy świat przestaje Miłość jest jak ślady stóp, byś wrócić mógł Choćbyś miał już wszystko, czas zabierze szybko Tylko miłość Cię ochroni, nie wypuszczaj z rąk jej dłoni Choć ją ukryć chciałeś, kiedy świat przestaje Miłość jest jak ślady stóp na jednej z Twych dróg |
|
| Wysłany: Śro 9:45, 29 Mar 2006 Temat postu: |
|
| "Dla ciebie"
Tam marzenia rozkwitają twe Jesteś jak wulkan dobrze wiem Z daleka już widać Twój blask Nad ziemią szybuje że wziąż Ciebie brak Wiem , Ty zawsze musisz pierwszy być Codziennie wspinać się na szczyt Walczysz każdego dnia Znów chcesz być sam Ref.: Dla Ciebie mój szept gdy budzi się dzień Dla Ciebie mój smutek zatrzymaj się więc Przez moment chce mieć Cie tylko dla siebie I tak zaraz świat zapyta o Ciebie Dla Ciebie mój szept gdy budzi się dzień Dla Ciebie to szczęście zatrzymaj się więc Zamknij oczy i pomyśl że jesteśmy sami tu nic nie liczy się Tam na szczycie pragnień Twoich Tam jest miejsce które choronisz Tam biegniesz kolejny raz Zostawiasz swój ślad Ref.: Dla Ciebie.... Zamknij oczy .... x/1 Dla Ciebie... Zamknij oczy ... x/1 |
|
| Wysłany: Pon 22:03, 27 Mar 2006 Temat postu: Patrycja Markowska |
|
| ,,Gdy zgasna światła"
Przerywam noc, zbyt ciężki sen, Czy warto znów w nieznane biec. Najchętniej bym wtuliła się, W te ciszę lecz, świat woła mnie. W letargu tym mijają dni , nadzieja już opada z sił, pod skóra mam wciąż tamte dni, bo zapach nas dodawał sił Nawet ja smutek w sobie mam. Gdy już zgasną światła, zniknie magia, Pragnę byś przytulił mnie ukoił lęk. Jak w filmie znów za szybko sie, zmieniają dziś obrazy te. Zabrakło tu twoich łez , obdarta z sił zgubiłam śmiech. Wyblakłych miejsc zbyt wiele znam, Niech oczy me wyblakną też. W tym tłumie dziś odszukaj mnie Zatrzymaj noc nie straćmy jej. Nawet ja smutek w sobie mam. Gdy już zgasną światła, zniknie magia, Pragnę byś przytulił mnie i ukoił lęk. Nawet ja samotmotności smak Gdy już zgasną światła, zniknie magia, Pragnę byś zatrzymał mnie ciepłem gasząc łze. |
|